Winterjassen 2013

Voor de meiden maakte ik wederom een lekkere warme winterjas. En ik dacht, ik doe eens gek... geen Tinka Bella dit keer (na 4 exemplaren was ik ook wel klaar met dat patroon) Eigenlijk pasten ze de jassen van vorig jaar nog net maar ik vond het leuk om eens een ander, minder kinderlijk patroon te proberen. Mijn oog viel op een jaspatroon uit de Ottobre, een modernere versie van de traditionele houtje-touwtje jas. Deze stond er in 2 maatseries in maar het patroon in de grotere maten vond ik het mooist vanwege de passen en de siernaden. Die overigens het beste zouden uitkomen in een effen stof maar dat vonden de dames maar saai. Ze kozen elk hun eigen stofje van ribcord, Sarah wederom in haar lievelingskleur rood en ook weer in een bekende stoffencombinatie. Emma zit overduidelijk in een blauwe fase waarbij roze accenten volgens haar nog acceptabel zijn.

Tijdens het maken van de jassen heb ik me vaak afgevraagd waar ik nu weer aan begonnen was. Het Ottobre patroon is, naar mijn idee, toch wel een tikkie lastiger naaien dan de Tinka Bella, met de windvanger over de rits, de ronde passen en de buitenstof die een stukje doorloopt aan de binnenkant. Maar de jas is dan ook wel erg mooi van pasvorm.

 

 

 

De capuchon heeft een klassieke driehoekige vorm die typerend is voor een houtje-touwtje jas. Ik moest het patroon verkleinen omdat de minimale maat 134 qua lengte dan misschien al wel bijna kon, qua breedte was dit voor de meiden echt nog te groot waardoor ik een aantal cm wegsmokkelde via de middenachternaad. De lummels op achterpand en mouwen liet ik achterwege omdat die toch nauwelijks zouden opvallen op de drukke print.

 

Omdat de jas in de rug nog niet voldoende aansloot bij mijn tengere dochters verwerkte ik breed elastiek in het rugpand.

 

 

Het in elkaar naaien van de buiten- en de binnenjas was een opgave omdat ik voor de binnenjas nickey velours gebruikte dat door de rekbaarheid daarvan vaak niet goed aansloot op de buitenjas. En overal naadband opstrijken heb ik dan ook weer geen zin in, dus bij de tweede jas loste ik het probleem op door voor de binnenjas geen naadtoeslag aan te knippen. Voordeel van een rekbare voering  is dat je geen bewegingsplooi nodig hebt. Tussen de voering en de buitenjas zit nog wattine voor extra warmte.  

 

Voor de binnenkant van de mouwen gebruikte ik een gewoon katoentje omdat de jas dan beter aan te trekken is.

 

 

 

 

En dan natuurlijk nog even foto's op de modellen!

 

 

De meiden zijn er weer erg blij mee! En misschien nog een leuke tip voor de andere naaisters onder ons : ik schrijf altijd in het bijzijn van de meiden met een textielstift op een klein stukje stof een speciale lieve boodschap voor iedere dochter. Dit schuif ik dan ergens tussen de binnen- en de buitenjas voordat ik deze aan elkaar naai. Hierdoor voelt de jas nog specialer voor ze, althans zo ervaren mijn dochters dat!